فضاهای شهری مردم‌گرا و مردم گریز
تاکید بر ماشین و غلبه آن در زندگی مانع از برقراری روابط اجتماعی پویا در فضاهای عمومی شده و در محیط شهری، با سرعت و بسیار سطحی اتفاق می افتد. یان گل در این زمینه معتقد است: "در جامعهای که به واسطهی خانههای شخصی، خودرو، رایانه، دفاتر و کانون های خرید چنین شتاب زده خصوصی سازی می شود. باورهای همگانی زندگی در حال ناپدید شدن هستند. از این رو کمک به دعوت کننده شدن شهر، به گونه ای که بتوانیم با همشهری هایمان چهره به چهره دیدار کنیم و به طور مستقیم از راه حواسمان به تجربه اندوزی بپردازیم. هر روز اهمیت بیشتری مییابد. عرصههای عمومی امروزه غالبا به نیاز انسان به عنوان یک موجود اجتماعی به درستی پاسخگو نبوده و به دلایل بسیار زیادی مردم تنها عابرین این فضاها هستند به بیان دیگر این فضا مردم را به فرار تشویق می کند و مکث، تعامل، اجتماعی، دیدن و دیده شدن در این گونه فضاها به درستی اتفاق نمی افتد که نتایج آن ازدحام بسیار زیاد مردم خصوصا جوانان در خیابان های تجاری بصورت عابرانی بدون هدف، روی آوردن به ساختمانهای عمومی، تجاری و فرهنگی و گریز از فضاهای شهری، افزایش استفاده از فضای مجازی در الکتریک و ... میباشد. ناراحتیها و بیمار های روانی، افسردگی، استرس، تشویش و عدم وجود آرامش در شهرهای امروز بسیار دیده می شود، که یکی از دلایل مهم آن بی توجهی به انسان استفاده کننده از فضا و نیازهای اوست. این مسئله توجه بسیاری را به خود جلب کرده است که فضاهای شهری از مردم تهی شده و از حضور فرار میکنند. ادروادهال این مطلب را تحت عنوان "مردم گریزی فضا" بیان میکند. فضاهای خلوت، ترس و عدم امنیت را القا می کند و بدین ترتیب چرخهای معیوب شکل می گیرد که نتیجه آن مضرات بسیار روان شناختی اجتماعی، اقتصادی و ... را به دنبال خواهد داشت.
طراحی شهری به عنوان دانشی که با فضاهای شهری در رابطه است، به دنبال ارتقاء کیفیت هایی در این فضاها است، میتواند مردم را به حضور ترغیب نموده و بستری برای فعالیت های جاری و بالقوه آنان گردد هدایت درست سرمایه و توجه به ابعاد رویه ای و ماهوی طراحی شهری می تواند در تحقق فضایی برای مردم نقش مهمی را ایفا نماید. فضای شهری که مردم بیشتر آن را برای فعالیتهای اختیاری خود انتخاب می کند و به عنوان شهروند، عضو یک محله در آن حضور می یابند. با وجود آنکه تحقیق حاضر به ارائه اصولی برای مردم گرا کردن فضای شهری می پردازد اما این اصول در هر شهر با توجه به فرهنگ و نیاز مردم می بایست مناسب سازی گردد. بطور کلی میتوان با بررسی رفتار در این فضاهای الگوهای رفتاری، نیازها و مشکلات را شناخت و بر اساس آن تمهیدات لازم برای مردم گرا کردن فضا را در نظر گرفت تا تحققپذیری طرح افزایش یابد (احمدی، گلکار؛ 1387).